Kurrikula e shpëtuesve

Megjithë kohët e vështira për shkak të kufizimeve dhe aktiviteteve të Covid, misionet që lidhen me kurrikulat e shpëtuesve u zhvilluan në shtator dhe tetor 2021. Qëllimi kryesor i misionit të parë ishte të zbulonte situatën aktuale të sistemit të trajnimit të fushës së shpëtimit, strukturës së shërbimit të shpëtimit , dhe kapacitetet dhe pritshmëritë e palëve të interesuara në Shqipëri dhe për të shkëmbyer përvojën e homologëve estonezë.

Misioni i parë ishte në një kohë të përsosur, pasi ishte trajnimi i parë pas 30 vjetësh, dhe ne mund të merrnim pjesë në ceremoninë e mbylljes së kursit të parë. Ishte një nder të ishe pjesë e historisë dhe ishte mënyra më e mirë për të treguar motivimin dhe dëshirën për të përmirësuar shërbimin e shpëtimit. Krijimi i një qendre trajnimi luan një rol vendimtar në sigurimin e cilësisë së shërbimit të shpëtimit nga personel i kualifikuar.

Gjatë misioneve të para, ne vizituam Ministrinë e Brendshme, Stacionin Kryesor të Zjarrfikësve të Tiranës dhe ndoqëm aktivitetin e trajnimit në qendrën e trajnimit. Ne vumë re se estonezët dhe shqiptarët kanë mjaft ngjashmëri, për shembull, logjika e rrjetit të shpëtimit dhe menaxhimi operacional (përfshirë nivelet). Gjithashtu, sistemi i përgjithshëm i kualifikimit është i krahasueshëm (KKK Shqipëri dhe KEK), duke na dhënë një bazë të përditshme për të kuptuar njëri -tjetrin dhe për të gjetur metodat më të mira të zhvillimit.

Ishte mjaft e qartë tashmë që çdo vend ka ekspertët e tij më të mirë. Megjithatë, roli i ekspertëve në zhvillim mund të jetë të reflektojnë mbi aktivitetet e kryera deri më tani dhe të shkëmbejnë përvojën.

Në të njëjtën kohë, ka disa çështje kryesore që duhet të kemi parasysh. Ne kemi përvojë në vendin tonë, dhe para se të vlerësojmë përputhshmërinë e rekomandimeve tona, duhet të kuptojmë realitetin dhe situatën aktuale në vendin e synuar. Gjithashtu është thelbësore të kuptohet kultura dhe të vlerësohet gatishmëria e palëve për të zbatuar planet e zhvillimit. Pra, ne kërkuam të shihnim dhe takonim nivele dhe palë të ndryshme për të rritur ndërgjegjësimin tonë për situatën në shërbimin e shpëtimit. Për shembull, ne u takuam me drejtorin e përgjithshëm në ministri, kryebashkiakun e Rrëshenit dhe stacionet e zjarrfikësve në Tiranë, Fier, Vlorë dhe Mirditë.

Kushtet e punës për zjarrfikësit janë kryesisht nën nivelin bazë, dhe në mënyrë të ngjashme, pajisjet dhe automjetet janë marr kryesisht përmes donacioneve. Në këtë situatë, është mjaft e vështirë të zhvillohen kurrikulat nëse nuk ka pajisje të mjaftueshme për t’u përdorur në shërbim. Gjithashtu, qendra e trajnimit ka nevojë për përmirësim të mëtejshëm në aspektin e pajisjeve dhe ambienteve për të ofruar trajnime të nivelit më të lartë dhe për t’u bërë qendra e kompetencave për shërbimin e zjarrit.

Krijimi i një shkolle shpëtimi që nga fillimi deri në përfundimin e saj është një proces i gjatë dhe i vështirë për t’u arritur pa personelin dhe buxhetin e duhur. Sidoqoftë, gjëja më e rëndësishme është motivimi dhe dëshira për të ndryshuar situatën. Ne kemi parë një angazhim dhe gatishmëri të nivelit të lartë për të bërë përparim në zhvillim. Janë krijuar disa kurrikula dhe kurset e para kanë përfunduar. Thelbësore është të trajnohen trajnerët dhe të krijohet një qendër trajnimi me pajisjet dhe burimet e duhura për të rritur kapacitetin e trajnimit. Ne i përfunduam misionet tona duke hartuar nevojat e pajisjeve dhe duke ofruar ide për projekte të mëtejshme për të arritur qëllimet e dëshiruara.

Teksti dhe Fotografitë: Häli Allas, Drejtor i Kolegjit të Shpëtimit të Akademisë Estoneze të Shkencave të Sigurisë, Estoni.